
tora mesjasza
Greckie – ton nomon Christou – prawo Mesjasza, to zwrot, który został użyty w Nowym Testamencie (Pisma Mesjańskie) tylko jeden raz. W 1 Liście do Koryntian 9:21 Apostoł Paweł używa zwrotu ennomos Christou – w ramach prawa Mesjasza, w ramach Tory Mesjasza. Znaczenie jest takie: Tora jakiej będzie nauczał sam Mesjasz, Tora, której moc nadaje Mesjasz.
Czy to zatem oznacza, że Mesjasz ustanowił nową Torę, inną od Tory nadanej na górze Synaj? Czy wypełnianie prawa Mesjasza różni się od wypełniania Prawa Mojżesza? Czy to oznacza, że popularny pogląd, iż Mesjasz zniósł legalistyczną rzekomo Torę Mojżesza, a zapoczątkował zamiast niej Prawo Miłości jest prawdziwy?
Jednym z podstawowych założeń judaizmu ortodoksyjnego jest wieczność i nieusuwalność Tory. Sam Jeszua zapewnił swoich słuchaczy, że nie przyszedł aby znieść Torę (Mt 5:17). Niektóre zasady zmieniły się wskutek swego wypełnienia – precedensy takiego zjawiska znajdziemy już w Tanach (Pisma Hebrajskie, Stare Przymierze), np. gdy Przybytek na pustyni zastąpiła Świątynia. W Nowym Testamencie (pisma Mesjańskie, tzw. Nowy Testament), ofiarna śmierć Jeszui Mesjasza spełniła funkcję świątynnej ofiary za grzech i albo ofiarę tę zastąpiła, albo ją zmieniła w pamiątkę, jak to tłumaczy List do Hebrajczyków (Żydów mesjanicznych) 7-10 (szczególnie 7:12).
Inne zasady nie zostały zniesione, co najwyżej inaczej ustawione w hierarchii ważności. W Liście do Galatów oczywistym przykładem jest kaszrut – konkretnie zwyczaj nie jadania Żyda z nie-Żydami i przebywanie w ich domach co mogło czynić go nieczystym rytualnie (Gal 2:12). Święta biblijne nie zostały zniesione, lecz otrzymały nową wymowę (Mt 26:26-29, J7:37-39). Jeszcze inne reguły określają kary za nieposłuszeństwo – dla tych, którzy są jedno z Mesjaszem, kary te nie zostały unieważnione, ale już zostały wymierzone (Gal 3:10-13, Rz 6:2, Rz 8:1).
tora mesjasza to tora mojżesza
Tora Mojżesza i Tora Mesjasza są jednym i tym samym. To, co zostaje nazwane doskonałą Torą, która daje wolność (Jk 1:25; 2:12), Torą Królestwa ((Jk 2:8), Torą streszczoną w tym jednym zdaniu: Kochaj bliźniego jak siebie samego (Ga 5:14, Rz 13:8-10, Mk 12:28-31), taka Torą, która ma związek z ufnością (Rz 3:27, Rz 9:32), i Torą zapisaną w sercach przez Nowe Przymierze (Jer 31:30-33, Hebr 8:8-12), jest tą samą Torą, którą otrzymał i ogłosił Mojżesz (Mosze).
Kiedy jesteśmy zjednoczeni z Mesjaszem Jeszuą, nie liczy się ani obrzezanie, ani nieobrzezanie – liczy się ufna wierność, wyrażająca się przez miłość.
[Ga 5:6, tłumaczenie wg Davida H. Sterna]
Widoczne zmiany nie są oznakami jej zniesienia, ale zastosowania wiecznej Tory do nowej sytuacji historycznej, wynikającej z Pierwszego Przyjścia Mesjasza. Podstawowy wymóg Tory zostaje niezmieniony: ufna wierność, wyrażająca się przez miłość (Ga 5:6). Tak, Prawo Miłości istnieje, a Mojżesz przyniósł je ludowi Bożemu. Jeszua wyraził się o nim tak: „Jeśli mnie kochacie, będziecie zachowywać moje nakazy” (J 14:15, 1J 3:22), a nakazy Jeszui to Boże micwot (przykazania), Tora którą należy wypełniać.
Zarówno Mesjasz jak i Nowy Testament nie znieśli i nie unieważnili Tory prawdy, ani też nie zamienili jej na inne prawo. Zamiast wprowadzać nową Torę, Jeszua nadaje moc prawdziwemu sensowi Tory. Z takiego punktu widzenia Jeszua wypełnił Torę czyli nadał jej pełnię. Twierdził, że Tory nie może znieść tradycja ludzka (Mk 7:1-23), że pierwotny zamysł Boży powinien być zachowany (Mt 19:3-9), że duch Tory góruje ponad jej literą (Mt 5:21-48, 12:1-15, Łk 10:25-37, 13:10-17, 2 Kor 3:6), i że posłuszeństwo względem niej wymaga teraz zarówno podążenia za Nim (Mt 19:21), jak i poddania się kierownictwu Ducha Świętego (J 14:26, 15:26, 16:13). Apostoł Paweł nauczał tego samego: (Rz 3:31, 7:6-14, 8:3, 2 Kor 3:6, Dz 21:20-24).
Tora natomiast nie jest – ani na mocy zamysłu Bożego, ani z własnej natury – legalizmem. Lecz ci, którzy noszą wzajemnie swoje ciężary, w ten sposób kochając bliźniego jak samego siebie (Ga 5:14), wypełniają prawdziwy sens Tory, któremu Mesjasz nadaje moc, nie zaś unieważniają go. Nie jest to żadna „nowa Tora”, „nie […] nowy nakaz. Przeciwnie, to stary nakaz, który mieliście od początku” (1J 2:7).
Bo cała Tora streszcza się w tym jednym zdaniu: „Kochaj bliźniego jak samego siebie”,
[Ga 5:14, tłumaczenie wg Davida H. Sterna]
Na podstawie wybranych fragmentów komentarza Dawida H. Sterna obejmującego fragment listu do Galatów 6:2.